سلامت

در واقع طبق تحقیقات(researches) جدیدی که در کانادا انجام شده است، بیشتر از 11 درصد مردها در هنگام خواب سکسومنیا داشته اند (یا حداقل سعی در انجام آن داشته اند).

با توجه به مطالعه دیگری در کانادا، این افراد (که تمایلات جنسی زیادی دارند)  ممکن است شبانه خودارضایی  , ناز و نوازش , شبیه سازی رابطه جنسی با کسی , و حتی یک رابطه جنسی کامل یا دهانی داشته باشند- و همه را در حالی انجام می دهند که بیهوش و غرق در خواب هستند.این افراد معمولا تنها زمانی متوجه عمل خود می شوند که در نیمه فعالیت خود از خواب بیدار شوند یا داستان را صبح روز بعد از زبان همسرشان بشنوند.

متخصصین(specialists) خواب این پدیده را به رسمیت شناختند زمانی که علایم این مشکل را به راهنمای تشخیصی بین المللی خود افزودند: "رفتارهای جنسی غیر طبیعی مرتبط با خواب." اکثر مردم این عارضه را رابطه جنسی در خواب یا سکس در خواب یا sleep s-e-x یا سکسومنیا sexsomnia می نامند. 

این اختلال را هر چیزی که نامگذاری کنید، به هرحال سوالی که مطرح می شود این است: 

دکتر مایکل کرامر بورنمن Michel Cramer Boemann ،  محقق ارشد در انجمن پزشکی قانونی خواب در مینسوتا Minnesota می گوید سکسومنیا را به عنوان شکل دیگری از راه رفتن در خواب در نظر بگیرید. 

دکتر بورنمن می گوید وقتی که مغز شما مراحل مختلف خواب را طی می کند، گاهی ممکن است نورون ها یا عصب ها از این مراحل جا بمانند یا آزاد نشوند. این خطا بخشی از مغز را روشن می کند، در حالیکه بقیه قسمت های مغز هنوز خواب هستند. دکتر بورنمن می گوید آزاد نشدن نورون ها ممکن است در بخش هایی از مغز رخ دهد که اساسی ترین عملکردهای انسانی سکسومنیا را کنترل می کنند. 

او می گوید: "رفتارهای اولیه ای وجود دارد که در عمق مغز جای گرفته اند، این رفتارها حرکات ساده ای هستند که برای بقا سکسومنیا ضروری می باشند، مانند وضعیت دفاعی و جویدن. البته برقراری رابطه جنسی و تمایلات جنسی نیز از آن جمله اند. "

در واقع بخشی از مغز که مربوط به نیازهای اولیه شماست بیدار است و شما را وادار به برقراری سکسومنیا با همسرتان می کند، در حالیکه بخش پیچیده و مدرن مغزتان که دارای بخش های مختلف است، هنوز خواب است.

دکتر بورنمن می گوید سکس در خواب یا سکسومنیا برای هر کسی ممکن است رخ دهد، و همچنین خانم ها نیز ممکن است دچار این حالت شوند. بیشتر از 4 درصد خانم ها رابطه جنسی در خواب را داشته اند.

اگر به این مسئله شک دارید که دیگر قسمت های مغزتان واقعا خواب هستند، مدرکی در این باره وجود دارد. محققان فیلمی از یک خانم در حال خودارضایی دارند که دستگاه EEG* به سر وی متصل است و نشان می دهد که این خانم هوشیار نیست.

نوار مغزی یا الکتروانسفالوگرافی یا الکترومغزنگاری:ثبت فعالیت الکتریکی مغز از طریق نصب الکترودهای سطحی سکسومنیا بر روی سر و به صورت غیر تهاجمی می‌باشد. 

محققان می گویند معمولا تماس با همسر در تختخواب منجر به شروع رابطه جنسی در خواب سکسومنیا می شود. استرس، خستگی، کم خوابی و مصرف برخی داروها مانند *Ambien نیز ممکن است باعث بروز این اختلال شود.

دکتر بورنمن می گوید این موضوع هیچ ارتباطی به خواب دیدن های جنسی یا عدم رضایت نسبت به زندگی جنسی ندارد و اساسا نوعی جرقه مغزی است؛ نوعی جرقه عجیب و غریب مغزی. 

برای زوج های متعهد رابطه جنسی در خواب مشکلی ایجاد نمی کند و حتی ممکن است سرگرم کننده باشد. اما این اختلال ممکن است باعث ایجاد مشکل هم شود، زیرا که فرد هوشیار و تحت کنترل نیست، در نتیجه پیشروی در رابطه جنسی ممکن است تهاجمی یا نامناسب باشد.

در موارد نادر رابطه جنسی در خواب یا سکسومنیا ممکن است باعث حمله شود.همچنین ممکن است باعث بروز مشکل در یک رابطه شود – به عنوان مثال ممکن است خانم تصور کند که مرد از روابط جنسی خود راضی نیست و یا خواب رابطه جنسی با زن دیگری را می بیند. یا اینکه هر نیمه شب با رابطه جنسی باعث می شود زن مورد آزار قرار گیرد. 

و در انتها دکتر بورنمن می گوید این یک اختلال نیست مگر اینکه مشکلی ایجاد کند. اگر در رابطه با آن نگران هستید، به یک متخصص خواب مراجعه کنید – ترجیحا پزشکی که متخصص سکسومنیا جنبه های عصبی رفتاری طب خواب باشد.

به نظر متخصصان، سکسومنیا یا داشتن رابطه جنسی در حین خواب، هم مزایا دارد و هم معایب. بر اساس تحقیقات انجام‌شده در این زمینه، مردان و زنانی که رابطه جنسی را در خواب تجربه کرده‌اند، می‌گویند که این عمل در حین خواب برای آن‌ها با اعتماد به نفس و شدت بیشتری همراه بوده است.

یکی از متخصصان نیز این مسئله را تایید می‌کند و می‌گوید:‌ «رفتار جنسی این افراد در حین خواب، با رفتارشان در بیداری متفاوت است. در واقع، موانع و بازدارنده‌های مختلفی در حالت بیداری انسان‌ها وجود دارند که آن‌ها را به الگوهای جنسی روتین و تکراری محدود می‌کنند، در حالی که سکسومنیا این بازدارنده‌ها در حالت خواب وجود ندارند و انسان‌ها در خواب از این الگوها پیروی نمی‌کنند.

بنابراین انسان‌ها در خواب خیلی جسارت بیشتری برای تجربه اتفاقات تازه دارند، و حتی ممکن است فرد رفتارهای جنسی خاصی انجام دهد که باعث لذت‌بخشی به همسرش شود، در حالی که در حالت بیداری و بر اساس الگوهای همیشگی حاضر به انجام آن کار نبوده است». 

بعضی از متخصصان معتقدند که سکسومنیا می‌تواند به بعضی افراد کمک کند تا مشکلات جنسی‌شان را برطرف کنند.

شاید کلمه سکسومنیا را تا بحال نشنیده باشید در ابتدا تعریف کلمه سکسومنیا را برایتان می گوییم این کلمه به معنی داشتن رابطه جنسی در خواب می باشد که معایب و مزایایی بهمراه دارد که در زیر قرار داده ایم.

به نظر متخصصان، سکسومنیا یا داشتن رابطه جنسی در حین خواب، هم مزایا دارد و هم معایب. بر اساس تحقیقات انجام‌شده در این زمینه، مردان و زنانی که رابطه جنسی را در خواب تجربه کرده‌اند، می‌گویند که این عمل در حین خواب برای آن‌ها با اعتماد به نفس و شدت بیشتری همراه بوده است. یکی از متخصصان نیز این مسئله را تایید می‌کند و می‌گوید:‌

«رفتار جنسی این افراد در حین خواب، با رفتارشان در بیداری متفاوت است. سکسومنیا در واقع، موانع و بازدارنده‌های مختلفی در حالت بیداری انسان‌ها وجود دارند که آن‌ها را به الگوهای جنسی روتین و تکراری محدود می‌کنند، در حالی که این بازدارنده‌ها در حالت خواب وجود ندارند و انسان‌ها در خواب از این الگوها پیروی نمی‌کنند.

بنابراین انسان‌ها در خواب خیلی جسارت بیشتری برای تجربه اتفاقات تازه دارند، و حتی ممکن است فرد رفتارهای جنسی خاصی انجام دهد که باعث لذت‌بخشی به همسرش شود، سکسومنیا در حالی که در حالت بیداری و بر اساس الگوهای همیشگی حاضر به انجام آن کار نبوده است». بعضی از متخصصان معتقدند که سکسومنیا می‌تواند به بعضی افراد کمک کند تا مشکلات جنسی‌شان را برطرف کنند.

این گیاه حاوی یک ماده شیمیایی به نام یوهمبین است که در صنعت داروسازی مورد استفاده قرار می گیرد. یوهمبین جهت فعال کردن هیجان جنسی ، رفع اختلالات جنسی و مشکلات جنسی که در اثر مصارف دارو های ضدافسردگی به نام مهار کننده های باز جذب سروتونین ) SSRls ( است و همچنین مشکلات عمومی آقایان و خانم ها در رابطه جنسی ، مورد استفاده قرار می گیرد.

ماده یوهمبین سبب افزایش جریان خون در آلت تناسلی آقایان و خانم ها می شود.همچنین باعث خنثی کردن اثرات دارو های ضد افسردگی می شود که سبب اختلالات جنسی هستند. یوهمبین ، که ماده موثره پوست گیاه یوهمبی است ، در واقع به عنوان یک داروی تجویزی در ایالات متحده امریکا جهت درمان ناتوانی جنسی مورد استفاده است.یوهمبین به عنوان یک جایگزین برای ویاگرا تجویز می شود ، که در اثر عملکرد آن همچنین می تواند به نعوظ و حفظ آن کمک کند.

تحقیقات درباره یوهمبین نشان می دهد که در جهت کمک به آقایان که دچار مشکلات و ناتوانی جنسی هستند موثر است و همچنین مردانی که در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفته بودند ، یوهمبین به آن ها قدرت نعوظ خود به خودی را داده بود و باعث افزایش میزان منی در هنگام انزال شده بود. همچنین ، بر خلاف ویاگرا ، بسیاری از خانم ها و آقایان گزارش دادند که یوهمبین سبب افزایش میل جنسی می شود.

شواهد و تحقیقات تاثیرات یوهمبین :

-1 مشکلات جنسی در اثر دارو های ضد افسردگی ) SSRls ( : شواهد زیادی از مطالعات وجود دارند که نشان می دهند ماده موثره یوهمبین جهت از بین بردن مشکلات عدیده جنسی به دنبال استفاده از دارو های ضد افسردگی موثر می باشد.

-2 اختلال در نعوظ : شواهدی وجود دارند که می گویند استفاده از یوهمبین سبب رفع اختلال نعوظ می شود.بسیاری از هربالیست ها معتقدند که پوست یوهمبین بسیار اثر گزار تر از خود ماده موثره به تنهایی می باشد.

-3اضطراب : شواهد مختلفی دال بر کاهش اضطراب توسط ماده موثره یوهمبین مرتبط با فوبیا وجود دارد.بسیاری از تحقیقات نشاه می دهد که استفاده از یوهمبین با سایر درمان ها جهت کاهش استرس اختلال نداشته و همچنین سبب کاهش استرس و ترس ناشی از فوبیا می شود.

-4 افسردگی : تحقیقات اخیر نشان داده اند که استفاده از یوهمبین به مدت 13 روز ، نشانه های افسردگی را کاهش می دهد.

 مکانیسم اثر یوهمبین :

اثرات ضد آلفا 2 – آدرنرژیک و تاثیر بر رفع مشکلات جنسی : یوهمبین به عنوان یک ضد آلفا 2- آدرنرژیک عمل می کند.به طور قابل ملاحظه ای در گیرنده های پیش سیناپس آدرنرژیک فعال تر از گیرنده های پس سیناپسی است.این عمل سبب بلوکه کردن کاهش پاسخ های نورآدرنرژیک مرکزی و بلوکه کردن کاهش فعالیت سمپاتیک محیطی می شود که در اثر این عمل ، گیرنده های آلفا 2 بلوکه شده و از انقباض عروق جلوگیری می کند و عروق متسع شده و به دنبال ، آن افزایش گردش خون است.در سال 1945 papeschi و theiss نشان دادند که خواص آنتاگونیستی دوپامین و سروتونین مشابه یوهمبین است.همچنین یوهمبین مهار کننده مونو آمین اکسیداز است و سبب بسته شدن کانال های کلسیمی و بلوک شدن گیرنده های سروتونین محیطی می شوند.

یوهمبین سبب اتساع عروق ناحیه تناسلی شده و انتقال پیام عصبی به این نواحی و افزایش تحریک پذیری در ناحیه ساکروم از نخاع شده که واضح است به دلیل خاصیت آفرودیازیکی خود این فعالیت ها را دارد.اثر یوهمبین بر نا توانی جنسی از طریق افزایش گردش خون در آلت مردانه و افزایش پیام های تحریک به نواحی جنسی می باشد.

عوارض جانبی  یوهمبین :

افزایش طپش قلب ، حمله قلبی ، تشنج ، نارسایی کلیه

کودکان به هیچ عنوان نباید از این ماده استفاده کنند ؛ به دلیل حساس تر بودن کودکان نسبت به عوارض احتمالی این ماده. 

استفاده از دوزهای بالای این ماده در شکل خوراکی آن ، می تواند سبب عوارض شدیدتر شامل تنگی نفس ، فشار خون بسیار پائین ، مشکلات قلبی و مرگ شود.

موارد عدم مصرف و نکات ایمنی یوهمبین :

زنان باردار و شیرده : به دلیل اینکه یوهمبین سبب سبب تاثیر منفی بر رحم شده و به جنین آسیب می رساند. و همچنین ممکن است سبب ایجاد مسمومیت در جنین شود.

افرادی که در شرایط خون ریزی قرار دارند : یوهمبین ممکن است سبب افزایش خون ریزی شود.

اسکیزوفرنی : ماده یوهمبین موجود در یوهمبین ممکن است سبب وخیم تر شدن شرایط روانی بیمار شود.

فشار خون بسیار بالا و خیلی پائین : مقدار کم از یوهمبین سبب افزایش فشار خون و مقدار زیاد آن سبب کاهش خطرناک فشار خون می شود

در مقایسه با قرص‌های پیشگیری از بارداری، عوارض IUD کمتری است د و بسیاری از خانم‌ها ترجیح می‌دهند از این روش برای پیشگیری از بارداری استفاده کنند. IUD ابزاری کوچک به شکل T است که داخل رحم قرار داده می‌شود و نه تنها مناسب خانم‌هایی است که قبلا زایمان کرده‌اند بلکه خانم‌هایی که تاکنون باردار نشده‌اند نیز می توانند از انواع کوتاه‌تر آن استفاده کنند.

در حال حاضر دو نوع IUD در بازار موجود است: یک نوع از جنس مس است که اجازه نزدیک شدن تخمک و اسپرم را نمی‌دهد و آنها را خنثی می‌کند و یک نوع هورمونی که به طور موضعی پروژسترون ترشح می‌کند. IUD را تا ۵ سال می‌توان استفاده کرد و هر زمان مایل بودید می‌توانید آن را خارج کنید. برخلاف باورهای رایج، IUD ناباوری نمی‌آورد بلکه روشی مطمئن و ایمن برای کسانی است که مصرف قرص را فراموش می‌کنند. انواع مسی IUD نیز برای پیشگیری از تشکیل لخته های خونی توصیه می‌شود. 

با این وجود هر کسی نمی‌تواند از IUD به عنوان روش پیشگیری از بارداری استفاده کند به عنوان مثال خانم‌هایی که سابقه بارداری‌های خارج رحمی دارند یا دچار عفونت‌های رحمی، پلیپ، فیبرم، آندومتریوز یا سرطان رحم هستند نباید از این دستگاه استفاده کنند. حتی در خانم‌هایی که فرم رحم نامتقارن است یا خونریزی های بی‌دلیل دارند نیز استفاده از IUD توصیه نمی‌شود. 

IUD هورمونی خود در مقایسه با انواع مسی پرعارضه‌تر است و می‌تواند باعث اکنه، بدخلقی، کاهش میل جنسی، چاقی و اضافه وزن شود. متخصصان توصیه می‌کنند خانم‌ها قبل از نصب IUD سونوگرافی انجام دهند تا رحم از نظر هر نوع بیماری بررسی شود اما با این وجود اگر بعد از نصب IUD خانم دچار درد و خونریزی شد به این معنی است که مشکلی وجود داشته و بررسی کامل انجام نشده است. در این موارد لازم است عوارض IUD سریعا خارج شود.

تولد کودک و زایمان گاهی ممکن است منجر به ایجاد پارگی دهانه واژن شود که از عوارض زایمان طبیعی است. یکی از این پارگی‌ها، پارگی ناحیه‌ی پرینه؛ بین واژن و مقعد است که احتمال وقوع آن هنگام زایمان بین ۱۰ تا ۲۰ درصد است. در این مطلب می‌توانید با انواع پارگی‌های پرینه، درمان و راه‌های جلوگیری از آنها هنگام زایمان آشنا شوید.

انوع پار‌گی پرینه هنگام زایمان

این پارگی‌ها در اولین زایمان طبیعی شایع‌تر است و میزان آن از شکاف‌ها و خراش‌های کوچک تا پارگی عمیق در ماهیچه‌های پایین لگن را شامل می‌شود. هنگام زایمان طبیعی ممکن است در زمان خروج، سر نوزاد به ناحیۀ پرینه فشار وارد کند و باعث کشیدگی پوست و ماهیچه‌های اطراف ناحیۀ واژن شود. در چنین حالتی پزشک ممکن است تصمیم به عمل اپیزیوتومی بگیرد که برای انجام آن، برشی را در ناحیۀ پرینه ایجاد می‌کند تا خروج کودک را تسریع کند، اما واقعیت این است که حتی در صورت ایجاد برش اپیزیوتومی، باز هم خطر پارگی ‌وجود خواهد داشت. پارگی پرینه در اثر زایمان می‌تواند درجه‌های مختلفی داشته باشد. انواع پارگی‌های ممکن در فرایند زایمان شامل موارد زیر است:

پارگی درجه اول: پارگی درجه اول، یک پارگی سطحی شامل پوست پرینه و بافت اطراف دهانۀ واژن است. این نوع پارگی اغلب آن‌قدر کوچک است که معمولاً بدون بخیه یا تنها با چند بخیه به سرعت التیام می‌یابد و عموماً آزاردهنده نیست.

پارگی درجه دوم: پارگی درجه دوم عمیق‌تر است و به ماهیچه‌های زیرین کشیده می‌شود. این پارگی نیاز به بخیۀ لایه به لایه دارد، باعث درد و ناراحتی می‌شود و معمولاً التیام آنها چند هفته طول می‌کشد. بخیه‌ها در دوره التیام جذب می‌شود.

پارگی درجه سوم و چهارم: درصد بسیار کمی از زنان هنگام زایمان ممکن است پارگی پرینه‌ای داشته باشند که تا ناحیۀ رکتوم یا راست‌روده گسترش یابد. این نوع از پارگی می‌تواند برای ماه‌ها باعث ایجاد درد شدید شود و خطر ابتلا به بی‌اختیاری مدفوع را افزایش دهد. این نوع از پارگی دهانه واژن شدید، پارگی درجه سوم یا چهارم نام دارد. پارگی درجه سوم در واقع پارگی در بافت واژن، پوست پرینه و ماهیچه‌های پرینه است که تا اسفنکتر مقعد یا عضله‌ای که مقعد را احاطه کرده نیز گسترش می‌یابد و پارگی درجه چهارم تا ماهیچه‌های اسفنکتر مقعد و بافت زیر آن ادامه می‌یابد.

سایر پارگی‌ها: همچنین این پارگی ممکن است در بافت‌های دیگر نیز رخ دهد. برخی از زنان در بالای واژن، نزدیکی مجرای ادرار دچار پارگی می‌شوند. این حالت تحت عنوان پارگی نزدیک به مجرای ادرار (Periurethral) نیز شناخته می‌شود. این پارگی اغلب بسیار کوچک است و بدون بخیه یا تنها با چند بخیه التیام می‌یابد. با توجه به این که این پارگی عضله را درگیر نمی‌کند، معمولاً با سرعت بیشتری بهبود می‌یابد و نسبت به پارگی پرینه درد کمتری دارد. با این حال، این پارگی معمولاً باعث احساس سوزش در زمان ادرار می‌شود.

​​​​​​​درمان و بهبود پارگی زایمان

در صورت وقوع پارگی یا انجام عمل اپیزیوتومی، این ناحیه از بدن شما نیاز به بخیه خواهید داشت. پزشک ابتدا با تزریق مستقیم داروی بی‌حسی به نواحی مورد نظر، آنها را بی‌حس می‌کند و پس از آن با توجه به میزان پارگی، ناحیۀ مورد نظر را به صورت لایه به لایه بخیه خواهد زد. پس از بخیه، باید به مدت حداقل ۱۲ ساعت روی محل زخم، یخ بگذارید. اگر پارگی بیشتر از یک شکاف کوچک باشد، احتمال درد بیشتر خواهد بود. در این صورت شاید پزشک با توجه به درد شما، داروی مسکن تجویز کند. آزردگی ناشی از این پارگی‌ها ممکن است سه ماه یا بیشتر طول بکشد. اگرچه در پارگی دهانه واژن های سطحی، دوران نقاهت ممکن است تنها چند هفته طول بکشد. در اینجا نکته‌هایی در مورد دورۀ نقاهت بعد از پارگی‌های شدید درجه سوم یا چهارم ارائه شده است:

ادرار یا مدفوع کردن می‌تواند دردناک باشد. از پزشک خود بخواهید تا برای شما نرم‌کنندۀ مدفوع تجویز کند و می‌توانید مصرف آن را تا چندین هفته ادامه دهید.

در صورت نیاز به دفع، خودتان را نگه ندارید و به دستشویی بروید، زیرا ممکن است دچار یبوست شوید.

تا زمانی که پزشک به شما اجازه نداده است، رابطۀ جنسی نداشته باشید.

از قرار دادن شیاف یا هر چیز دیگری در داخل مقعد خودداری کنید.

پارگی اسفنکتر یا پارگی منتهی به رکتوم در زنان، احتمال بی‌اختیاری در دفع گاز معده یا مدفوع را افزایش می‌دهد. اگر از این مشکلات رنج می‌برید با پزشک خود در این مورد صحبت کنید.

راه‌های جلوگیری از پارگی رحم

نوعی از پارگی‌های هنگام زایمان که کمتر شیوع دارد نیز پارگی دهانۀ رحم، لب‌های واژن یا پارگی عمیق‌تر در بافت واژن است. اگر زایمان شما آهسته و کنترل‌شده باشد، ناحیۀ پرینه زمان لازم برای کشیدگی را پیدا می‌کند و در این صورت احتمال پارگی رحم کاهش می‌یابد. برای مثال وقتی سر نوزاد در حال خارج شدن است؛ در این حالت نیازی به فشار آوردن بیش از حد شما نیست. نتایج برخی از مطالعات نشان می‌دهد که استفاده از کیسۀ آب گرم و قرار دادن آن روی پرینه در آخرین بخش از مرحلۀ دوم زایمان که همان مرحلۀ فشار آوردن برای خروج کودک است، خطر پارگی‌های شدید را تا حد قابل توجهی کاهش می‌دهد. در نهایت شاید بهتر است به دنبال پزشکی باشید که معمولاً از اپیزیوتومی استفاده نمی‌کند و تجربۀ زیادی در زایمان بدون پارگی و برش در پرینه دارد، اما به یاد داشته باشید شما و پزشک نمی‌توانید همه چیز را کنترل کنید. ممکن است هیچ راهی برای جلوگیری از پارگی دهانه واژن وجود نداشته باشد، به خصوص اگر اندازۀ کودک بزرگ‌تر از حالت عادی است یا در موقعیت دشواری قرار دارد یا بافت‌های شما بسیار ظریف و ضعیف باشند.

در زایمان طبیعی، لازم است که برای خارج شدن سر نوزاد، مقدار کمی از پارگی دهانه واژنشکافته شود. اگر اجازه دهیم این اتفاق به صورت طبیعی رخ دهد، ممکن است دهانه از چند قسمت و به صورت نامنظم پاره شود، برای جلوگیری از این اتفاق، ماما پس از بی‌حسی موضعی، قسمت پایین دهانه را شکاف کوچکی می‌دهد و پس از زایمان هم آن را با نخ جذبی بخیه می‌کند. معمولا زخم پس از چند هفته بهبود می‌یابد.

پس از زایمان، تا چند هفته ممکن است هنگام نشستن احساس درد کنید یا موقع ادرار احساس سوزش کنید. برای اینکه در این مدت کمتر اذیت شوید، برای نشستن از یک بالشتک استفاده کنید و روی محل‌های سفت ننشینید. همچنین برای کاهش سوزش می‌توانید از کمپرس یخ استفاده کنید.

هنگام ادرار نیز از یک بطری استفاده کنید تا ادرار بر روی زخم‌تان نریزد. یا هنگام تخلیه ادرار، آب گرم را باز کنید و همزمان خودتان را با آن را بشویید تا سوزشی احساس نکنید. زمانی هم که نیاز به تخلیه مدفوع پیدا می‌کنید به کمک یک دستمال تمیز محل زخم را محکم فشار دهید تا فشار مقعد به آن وارد نشود. سعی کنید در این مدت از مواد غذایی فیبردار استفاده کنید تا دچار یبوست نشوید. همچنین می‌توانید از مسکن نیز برای کاهش درد استفاده کنید.

اگر پارگی واژن علاوه بر پوست، شامل بخش عضلانی پارگی دهانه واژن هم باشد، ممکن است چندین ماه زمان ببرد تا بهبود یابد.